شعر(دهستان دی بوگیرده)

هر یئرده منیم آدئما عنوان دی بوگیرده // آی تک گئجه لر ظلمته تابان دی بوگیرده

عاشیق وطن عشقینده یاشار هرگئجه گؤندوز // عاشیقلرایچون دلبرو جانان دی بوگیرده

غربت ده قالان وصل وطن آرزئلار البت // یوسیف لرایچون میصریده کنعان دی بوگیرده

ایران دی بیزه جان کیمی بو جیسمیده وآللاه// ایراندا منه، تخت سلیمان دی بوگیرده

اوصاف بهشتی بیزه پیغمبر إدوب فاش// گویا کی دیین روضه رضوان دی بوگیرده

هر یئرده خوش آهنگ اولا داوود نبی یاد// بلبل کیمی بوستاندا خوش الحان دی بوگیرده

گؤز ایستر اونی تا کی تماشا إده مین ایل// الماس کیمی هر یئرده درخشان دی بوگیرده

مرد اهلی دیلر جمله هامی رادو جوانمرد// نامرد اولان اینسانلارا طوفان دی بوگیرده

علم اولسا اگرسینه یه دشت ایچره ده پنهان// بیل سؤن کی اوچان گؤدکی طرلان دی بوگیرده

اطرافیده واردور بیر ایکی قؤنشی گؤزل کند// چاتماز تؤزونا چونکی دهستان دی بوگیرده

دنیادا اگر بیرجه نمین جنگل اولارسا// شیر تک یاراشان جنگله سلطان دی بو گیرده

آصیف نه گؤزل وصف ائله دون شعرایله کندی// مین لرجه قصیده اولا دیوان دی بو گیرده

این نوشته در مطالب به زبان ترکی آذربایجانی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *