نوشته آقای پرویز اسرافیلی گرده درباره(خاطرات بسیار جالب با جملات زیبای آقای سرخان قانع عزیز)

خاطرات بسیار جالب با جملات زیبای آقای سرخان قانع عزیز اینقدر جالب است مثل اینکه من طفل بودم، دست مرا گرفته به گرده برد. دوران بچگی را در من زنده کرد. روزهای شیرین گذشته که زندگی بسیار ساده و بی آلایش و به سرعت و تندی امروز نبود. روزهای بچگی که تنها پدر قهرمان بود . و همان قهرمان ., .که از طریق کشاورزی در سرمای زمستان ، در گرمای تابستان مایحتاج خانه را تامین میکرد. و تنها عشق، عشق پاک مادر بود.
خاطرات آقای قانع تاریخ آینده گرده است. تاریخ گرده تنها در روی صفحات کتاب نیست، بلکه در خرابه های گرده، در چهره های آفتاب سوخته پدربزرگ ها و در رگ های بر جسته روی دست های ما در بزرگ ها است.

خاطرات آقای قانع حاکی از روزهایی است که در هر خانه 4 نسل خانواده ، پدر بزرگ، مادر بزرگ، عمه، عمو و بچه ها باهم زندگی میکردند. مادیات، ثروت کمتر ولی محبت و دوستی فراوان بود.
روزهایی که بعضی از پسران از خرید کفش ملی محروم، با گالوش های مرحوم گل حسن که از تویه های سیاه و سرخ کامیون ساخته بودند قناعت کرده و با پاهای عرق کرده سیاه و سرخ بدون جوراب به مدرسه میرفتند. گاهی برای خشک کردن پاهای خیس در عوض جوراب از خاک استفاده میکردند. همان بچه ها با لباس های وصله دار و با چهر های خندان و بشاش شاگردان ممتاز بوده و افتخار امروز گرده هستند.
آقای قانع مرا به یاد روزهای (یاغ بلۀسی با نان گرم و کره گوسفند، نازک چورک، فتیر، یوخا، کوکه، سمنی، قره حلوا،بلاما، گویماخ،خشیل،حرّا، متال پنیری، شومی تره وغاز ایاقی) می اندازد. روزهایی که مادران گندم را شسته و برای آسیاب آماده میکردند و ما بچه ها مشغول بازی های سنتی بودیم. ایکاش آن روزها بر میگشت.