مرحوم شکور تعلیمی گرده (مطلب ارسالی خانم تعلیمی)

خلاصه زندگی نامه مرحوم شکور تعلیمی به زبان نوه ایشان خانم تعلیمی
پدربزرگم جزءکسانی بودند که برای روستا خیلی زحمت کشیدند.
ایشان متولد 1306 درروستای گرده بودند. پدربزرگوارشان معلم نام داشت که درهنگام جوانی از روستای دیجویجین حوالی شهرسردابه به گرده آمد.
او که جوان کاری بود در منزل ارباب روستا که حاج امیر جعفری نام داشت به کار قنات زنی مشغول بود و بعد از مدتی با دختر ایشان ازدواج کرد درآن دوران در داخل روستا آسیابی وجود نداشت و مردم برای آسیاب گندم خود به مکان معروف به تنگ که مابین عنبران و گرده بود میرفتند درآنجا آسیابی بود که به کمک نیروی آب رودخانه ی که از آنجا می گذشت کار میکرد مردم مجبور بودند مسافت طولانی را تا آسیاب طی کنند که این مسیر مشکلات و دغدغه های خاص خود را داشت درآن زمان حاج امیرتصمیم می گیرد در روستا آسیاب بنا کند و با دوست خود که حاج موسی حقگو نام داشت و ساکن نمین بود وسایل و تجهیزات لازم را با هزینه شخصی خود تهیه کردند و مسئولیت ساخت بنای آسیاب  و قرار دادن موتور رابه عهده معلم گذاشتند این اقدام در سال 1333 صورت گرفت آن موقع پدربزرگ من 15 سال داشت و او را به سمت آسیابان گذاشتند ایشان تمام  جوانی خود را درآنجا زحمت کشیدند وگندم اهالی را به آرد تبدیل میگردند و طریقه دستمزد گرفتن اینگونه بود که از هر 15 کیلوگندم 1 کیلو برای خود برمیداشتند و در فصولی که  گندم کم بود ایشان به کسانی که نیازمند بودند گندم رایگان آسیاب می کردند و آنها نیز موقع خرمن گندمی را که قرض کرده بودند را پس می دادند این آسیاب  تا سال 1370 برپا بود بعد از آن چون وسایل آسیاب به وراث حاج موسی رسیده بود فرزندان آن مرحوم آمدند و همه وسایل را بردند و باعث تعطیلی این آسیاب شدند پدربزرگ عزیز من بعد از آن  فقط 6 سال زندگی کردند و در تابستان سال 1376 به دیدار حق شتافتند.
روحشان شاد, یادشان گرامی